ซีรีส์การทำงานของเครื่องทำท่อ ERW – ตอนที่ 2: การจัดตำแหน่งและการปรับที่แม่นยำเพื่อประสิทธิภาพที่เหมาะสมที่สุด

ในงวดก่อน เราได้กล่าวถึงขั้นตอนสำคัญในการแกะกล่อง ตรวจสอบ ยก และปรับแต่งคร่าวๆ บนเครื่องทำท่อ ERW ใหม่ของคุณแล้ว ตอนนี้ เราจะมาพูดถึงขั้นตอนสำคัญของการจัดตำแหน่งและปรับแต่งอย่างแม่นยำ ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญในการรับประกันการผลิตท่อคุณภาพสูงและการทำงานที่มีประสิทธิภาพ

ความเข้าใจในการปรับ: เป้าหมายของการปรับให้เหมาะสมอย่างสมบูรณ์แบบ

การปรับในบริบทนี้หมายถึงการปรับแต่งกระบวนการขึ้นรูปม้วนเพื่อให้แน่ใจว่าท่อเปล่าทำงานได้อย่างราบรื่นและเสถียรผ่านเครื่องจักร ซึ่งสุดท้ายแล้วจะได้ท่อที่ตรงตามข้อกำหนดที่ต้องการ หากเครื่องจักรสามารถผลิตท่อได้ด้วยวิธีนี้ แสดงว่า "การปรับ" ดังกล่าวประสบความสำเร็จ การปรับเพิ่มเติมในระหว่างการผลิตปกติโดยทั่วไปถือว่าเป็น "การแก้ไขปัญหา" เมื่อสิ่งต่าง ๆ ไม่ทำงานตามที่คาดหวัง

การปรับแต่งหน่วยท่อเชื่อมสามารถแบ่งออกได้เป็นขั้นตอนต่อไปนี้:

I. การเตรียมตัวเป็นสิ่งสำคัญ: การตรวจสอบม้วนและการประเมินสภาพเครื่องจักร

ก่อนที่จะเริ่มกระบวนการปรับตัว จำเป็นต้องเตรียมการอย่างรอบคอบ:

• การตรวจสอบคุณภาพม้วน:เน้นที่รูปร่างของร่องรีดขึ้นรูป ใช้แม่แบบเพื่อตรวจสอบว่ารูปร่างของลูกกลิ้งแต่ละลูกเป็นไปตามข้อกำหนดการออกแบบหรือไม่ ทิ้งลูกกลิ้งที่ไม่ตรงตามมาตรฐาน นอกจากนี้ ให้ใส่ใจกับเส้นผ่านศูนย์กลางฐานของลูกกลิ้งด้วย เพื่อให้แน่ใจว่าลูกกลิ้งทั้งหมดหมุนพร้อมกัน ลูกกลิ้งที่จับคู่กันจะต้องมีขนาดและรูปร่างเท่ากัน
• การตรวจสอบสภาพเครื่องจักร:ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเครื่องจักรอยู่ในสภาพการทำงานที่เหมาะสมที่สุด โดยสามารถสรุปได้ดังนี้:
  • แกนแนวนอนจะต้องอยู่ในระดับเดียวกัน
  • แกนแนวตั้งจะต้องตรง
  • ตำแหน่งม้วนต้องมั่นคง
  • ส่วนประกอบที่เลื่อนจะต้องเคลื่อนที่ได้อย่างอิสระและราบรื่น
  • การปรับเปลี่ยนจะต้องทำได้ง่าย

  หากเครื่องจักรไม่เป็นไปตามข้อกำหนดเหล่านี้ ให้ดำเนินการบำรุงรักษาเพื่อคืนประสิทธิภาพการทำงานพื้นฐานให้กับเครื่องจักร สิ่งสำคัญคือต้องแก้ไขสิ่งใดก็ตามที่แสดงพฤติกรรมต่อไปนี้: ไม่สามารถปรับ ไม่เสถียรหลังจากปรับ หรือตำแหน่งเลื่อน

II. การจัดตำแหน่งที่แม่นยำ: รากฐานของการผลิตท่อคุณภาพ

1. การจัดตำแหน่งร่อง

การจัดตำแหน่งร่องเป็นขั้นตอนแรกของกระบวนการปรับแต่ง

• เลือกลวดเหล็กขนาด 0.5 มม. ใช้ร่วมกับลูกกลิ้งป้อนเข้าของเครื่องขึ้นรูปเพื่อใช้กับลูกกลิ้งยืดของเครื่องปรับขนาดเป็นความยาวฐาน
• กำหนดจุดกึ่งกลางของเส้นม้วน ยึดลวดเหล็กให้แน่นและตั้งให้เป็นเส้นตรงและคงที่อย่างสมบูรณ์แบบ
• ตรวจสอบให้แน่ใจว่าความสูงของลวดเหล็กสูงกว่าเส้นผ่านศูนย์กลางด้านล่างของลูกกลิ้งแบนเล็กน้อย (2 มม. หรือมากกว่า) วิธีนี้จะช่วยหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับส่วนโค้งของร่องซึ่งอาจส่งผลต่อการวัดและการวางตำแหน่งที่เหมาะสม ลวดเหล็กนี้จะเป็นเส้นอ้างอิงสำหรับการจัดตำแหน่งร่อง
• 

2. การจัดตำแหน่งลูกกลิ้งแนวนอน

มีสองวิธีในการปรับแนวลูกกลิ้งแนวนอน:

• วิธีที่ 1: ใช้มอเตอร์ปรับเพื่อชดเชยความแตกต่างของความหนาระหว่างลูกกลิ้งร่องต่างๆ อย่างไรก็ตาม หากความแม่นยำในการประมวลผลชิ้นส่วนไม่ตรงตามข้อกำหนด ข้อผิดพลาดสะสมอาจเกิดขึ้นได้ง่ายหลังการประกอบ ซึ่งส่งผลโดยตรงต่อผลของการจัดตำแหน่งของรูปร่างลูกกลิ้ง
• วิธีที่ 2: ใช้สลักล็อคเพื่อปรับตำแหน่งของลูกกลิ้งบนเพลาเพื่อให้จุดศูนย์กลางของร่องของลูกกลิ้งแต่ละอันสามารถตรงกับเส้นกึ่งกลางได้ ใช้เทมเพลตพิเศษเพื่อตรวจสอบตำแหน่งของจุดศูนย์กลางของร่อง เมื่อตรวจสอบ ให้ใส่เทมเพลตลงในร่องที่ต้องการจัดตำแหน่ง จากนั้นค่อยๆ ยกปลายด้านบนขึ้น เมื่อลวดเหล็กสามารถหล่นลงในร่องตรงกลางของเทมเพลตได้อย่างราบรื่น แสดงว่าตำแหน่งกึ่งกลางของร่องถูกต้อง มิฉะนั้น จะต้องปรับการเคลื่อนที่ตามแนวแกน นี่เป็นวิธีการจัดตำแหน่งที่ค่อนข้างง่าย

การปรับตำแหน่งลูกกลิ้งด้านบนจะใช้ลูกกลิ้งด้านล่างเป็นตัวอ้างอิง หลังจากคำนวณระยะห่างกึ่งกลางระหว่างลูกกลิ้งแบนด้านบนและด้านล่างแล้ว ให้ปรับลูกกลิ้งด้านบนให้อยู่ในตำแหน่งแนวนอน สูตรสำหรับคำนวณระยะห่างกึ่งกลางแกนมีดังนี้:

• การคำนวณระยะห่างแกนกลางร่องเปิด:H = (Dlower + Dupper) ÷ 2 + t – a
• การคำนวณระยะห่างแกนของร่องปิด:H = Dlower + 2R – aโดยที่:
  • Dlower = เส้นผ่านศูนย์กลางฐานลูกกลิ้งล่าง (มม.)
  • Dupper = เส้นผ่านศูนย์กลางภายนอกของลูกกลิ้งด้านบน (มม.)
  • t = ความหนาของท่อเปล่า (มม.)
  • R = รัศมีของร่องปรับขนาด (มม.)
  • a = ค่าสัมประสิทธิ์การลด (0.1～0.5)

  ปริมาณสัมประสิทธิ์ a ขึ้นอยู่กับความหนาของท่อเปล่า ปริมาณการลดขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางภายนอกของท่อ ขนาดและข้อกำหนด และสถานการณ์จริง เช่น เส้นผ่านศูนย์กลางเพลาและการเสียรูปยืดหยุ่นของเพลา อย่างไรก็ตาม การรีดเย็นไม่สามารถเกิดขึ้นได้ในเครื่องขึ้นรูป ว่าปริมาณการลดขนาดที่เลือกนั้นเหมาะสมหรือไม่ สามารถวัดและตรวจสอบได้จากรอยบุ๋มของลวดฟิวส์ เมื่อทำการสุ่มตัวอย่าง ให้สตาร์ทเครื่องก่อนแล้วเปิดด้วยความเร็วต่ำที่สุด จากนั้นดัดลวดฟิวส์ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางใหญ่กว่าความหนาของท่อเปล่าเล็กน้อยให้พอดีกับร่อง แล้วป้อนลวดฟิวส์เข้าไปในเครื่องรีดอย่างช้าๆ เพื่อให้ได้รอยบุ๋มของลวดฟิวส์

หลังจากปรับระดับลูกกลิ้งด้านบนแล้ว ตำแหน่งศูนย์กลางแกนของลูกกลิ้งด้านบนของร่องเปิดยังสามารถหาจุดกึ่งกลางได้โดยใช้เกจปลั๊กแบบเทมเพลตเพื่อตรวจสอบว่าช่องว่างระหว่างทั้งสองด้านของร่องลูกกลิ้งด้านล่างและร่องลูกกลิ้งด้านบนเท่ากันหรือไม่ หากช่องว่างเท่ากัน ก็สามารถล็อกตำแหน่งแกนของลูกกลิ้งด้านบนได้ ใช้เทคนิคสัมผัสสำหรับร่องปิดเพื่อตรวจสอบว่าร่องด้านบนและด้านล่างพอดีกันหรือไม่

3. การจัดตำแหน่งลูกกลิ้งแนวตั้ง

การจัดตำแหน่งลูกกลิ้งแนวตั้งสามารถแบ่งได้เป็น 3 ขั้นตอน:

• ขั้นแรก ให้กำหนดช่องว่างเปิดของลูกกลิ้งแนวตั้งแต่ละกลุ่ม นั่นคือ ระยะห่างจากศูนย์กลางแกนระหว่างลูกกลิ้งแนวตั้งทั้งสองลูก
• จากนั้นหาตำแหน่งกึ่งกลางของลูกกลิ้งแนวตั้งแต่ละกลุ่ม
• สุดท้ายให้ปรับความสูงของลูกกลิ้งแนวตั้ง

ช่องว่างเปิดของลูกกลิ้งแนวตั้งควรอิงตามความกว้างของช่องเปิดที่เกิดจากการเสียรูปในระหว่างการออกแบบรูปร่างของลูกกลิ้ง จากนั้นจึงหดตัวประมาณ 5 มม. หากปริมาณการหดตัวมากเกินไป จะทำให้ขอบด้านบนของรูปร่างลูกกลิ้งแนวตั้งสึกหรอเร็วขึ้นและเพิ่มภาระให้กับอุปกรณ์

ควรจัดตำแหน่งกึ่งกลางของลูกกลิ้งแนวตั้งในเวลาเดียวกันกับลูกกลิ้งแนวนอนเพื่อให้แน่ใจว่าตำแหน่งกึ่งกลางของลูกกลิ้งแนวนอนและแนวตั้งอยู่บนเส้นกึ่งกลางเดียวกัน หลังจากพบเส้นกึ่งกลางของร่องลูกกลิ้งแนวตั้งแล้ว ก็สามารถลดลวดเหล็กลงมาที่ตำแหน่งเส้นผ่านศูนย์กลางด้านล่างของร่องลูกกลิ้งแนวนอนได้ และสามารถเริ่มต้นความสูงของลูกกลิ้งแนวตั้งได้ ความสูงของลูกกลิ้งแนวตั้งควรขึ้นอยู่กับความสูงของขอบล่างของร่องลูกกลิ้งแนวตั้งที่ตรงกับความสูงของลวดเหล็ก ความสูงของลูกกลิ้งแนวตั้งสองสามลูกแรกก่อนการขึ้นรูปควรกำหนดตามพารามิเตอร์กระบวนการของปริมาณการตัดวงแหวนของลูกกลิ้งด้านล่าง

4. การจัดตำแหน่งร่องอื่น ๆ

วิธีการจัดตำแหน่งของลูกกลิ้งรูปทรงอื่นๆ สามารถอ้างอิงหลักการจัดตำแหน่งของลูกกลิ้งแบนและลูกกลิ้งแนวตั้งได้ เพียงแค่ตำแหน่งเส้นผ่านศูนย์กลางด้านล่างของลูกกลิ้งล่างของลูกกลิ้งนำควรสูงกว่าเส้นอ้างอิงเล็กน้อย 0.5～2 มม. (ขึ้นอยู่กับเส้นผ่านศูนย์กลางและความหนาของผนังของท่อที่ผลิต) ลูกกลิ้งรองรับเสี้ยนควรสูงกว่าเส้นอ้างอิง 0.5 มม. เพื่อให้แรงมีความเสถียรมากขึ้นเมื่อไสเสี้ยนด้านนอกและป้องกันไม่ให้การไสกระโดด