อิทธิพลของโหมดการเชื่อมต่อการเชื่อมเครื่องจักรผลิตท่อเชื่อมตามยาวความถี่สูง

มีสองวิธีในการการเชื่อมความถี่สูง: การเชื่อมแบบสัมผัส และการเชื่อมแบบเหนี่ยวนำ

การเชื่อมแบบสัมผัสใช้ขั้วไฟฟ้าทองแดงคู่หนึ่งสัมผัสกับทั้งสองด้านของท่อเหล็กที่จะเชื่อม กระแสไฟฟ้าเหนี่ยวนำมีการแทรกซึมที่ดี ผลกระทบสองประการของกระแสไฟฟ้าความถี่สูงถูกขยายสูงสุดเนื่องจากการสัมผัสโดยตรงระหว่างขั้วไฟฟ้าทองแดงและแผ่นเหล็ก ดังนั้นประสิทธิภาพการเชื่อมของการเชื่อมแบบสัมผัสจึงสูงขึ้นและมีการใช้พลังงานที่ต่ำกว่า จึงใช้กันอย่างแพร่หลายในการผลิตท่อความเร็วสูงและความแม่นยำต่ำ และการเชื่อมแบบสัมผัสมักจำเป็นเมื่อผลิตท่อเหล็กหนาเป็นพิเศษ อย่างไรก็ตาม การเชื่อมแบบสัมผัสมีข้อเสียสองประการ ประการหนึ่งคือขั้วไฟฟ้าทองแดงสัมผัสกับแผ่นเหล็กและสึกกร่อนอย่างรวดเร็ว อีกประการหนึ่งคือเนื่องจากอิทธิพลของความเรียบของพื้นผิวแผ่นเหล็กและความตรงของขอบ ความเสถียรของกระแสไฟฟ้าของการเชื่อมแบบสัมผัสจึงต่ำ และเสี้ยนภายในและภายนอกของรอยเชื่อมค่อนข้างสูง โดยทั่วไปจะไม่ใช้เมื่อเชื่อมท่อที่มีความแม่นยำสูงและมีผนังบาง
การเชื่อมแบบเหนี่ยวนำคือการพันขดลวดเหนี่ยวนำหนึ่งรอบหรือมากกว่านั้นที่ด้านนอกของท่อเหล็กที่จะเชื่อม ผลของการเชื่อมแบบหลายรอบนั้นดีกว่าแบบรอบเดียว แต่การผลิตและติดตั้งขดลวดเหนี่ยวนำแบบหลายรอบนั้นทำได้ยากกว่า ประสิทธิภาพจะสูงขึ้นเมื่อระยะห่างระหว่างขดลวดเหนี่ยวนำกับพื้นผิวท่อเหล็กมีขนาดเล็ก แต่ก็อาจทำให้เกิดการคายประจุระหว่างขดลวดเหนี่ยวนำกับท่อได้ง่าย โดยทั่วไป ขอแนะนำให้เว้นระยะห่าง 5-8 มม. ระหว่างขดลวดเหนี่ยวนำกับพื้นผิวท่อเหล็ก เมื่อใช้การเชื่อมแบบเหนี่ยวนำ เนื่องจากขดลวดเหนี่ยวนำไม่ได้สัมผัสกับแผ่นเหล็ก จึงไม่มีการสึกหรอ และกระแสเหนี่ยวนำค่อนข้างเสถียร ซึ่งช่วยให้มั่นใจได้ถึงความเสถียรของการเชื่อม คุณภาพพื้นผิวของท่อเหล็กในระหว่างการเชื่อมนั้นดี และรอยเชื่อมก็เรียบ สำหรับท่อที่มีความแม่นยำ จะใช้การเชื่อมแบบเหนี่ยวนำเป็นหลัก